Kantor od kuchni

Wydanie II (poszerzone): Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2011

Promocje

• Kielce – Kieleckie Centrum Kultury – 23 listopada 2011 [w ramach:] XVII Ogólnopolskiego Niezależnego Festiwalu Form Dokumentalnych NURT 2011 [połączona:] z pokazem filmu K. Miklaszewskiego tadeusz.kantor@europa.pl [2010]
• Kraków – Centrum Kultury Żydowskiej – Fundacja Judaica – 6 grudnia 2011 [połączona:] z pokazem filmu K. Miklaszewskiego Ja – Mistrz [1986]
• Warszawa – Teatr „Kamienica” – 27 lutego 2012
• Kraków – Śródmiejski Ośrodek Kultury 18 kwietnia 2012 [połączona:] z pokazem filmu K. Miklaszewskiego tadeusz.kantor@europa.pl [2010]
• Warszawa – Muzeum Niepodległości – 16 maja 2012 [w ramach:] Salonu Książki Historycznej „Klioteka”

Recenzje

„

Wznowiona przez PIW i poszerzona książka wspomnieniowa Krzysztofa Miklaszewskiego, bliskiego współpracownika Kantora, dokumentalisty jego życia i dyżurnego aktora Cricot2, jest genialna. Zapisuje podróże zespołu po festiwalach w latach 70. i 80. Gwarantuje rozrywkę na najwyższym poziomie i upewnia nas w tym, że Kantor był tylko jeden i się nie powtórzy. Dobrze, że wyszła, bo po pierwszym wydaniu nie ma śladu.

Agnieszka FREUS: Kantor jest tylko jeden, rubryka: Kto czyta, nie błądzi, „Angora”, nr 24 z 12 grudnia 2011, s. 61

Krzysztof Miklaszewski (stoi w grupie czwarty od prawej) oraz Tadeusz Kantor (siedzi na środku), Puebles – k. Edynburga, 1977

„

Książka Krzysztofa Miklaszewskiego Kantor od kuchni – aktora teatru Cricot2, historiografa tego teatru, filmowca, krytyka, pisarza, dziennikarza (…) niedawno miała swe wydanie drugie. (…) To pięknie wydane na papierze w kratkę (obcujemy z prywatnym brulionem) okazałe opus jest równocześnie anegdotyczną kroniką artystycznych wojaży artystycznych Cricot2 po szerokim świecie, przekornym zapisem dziejów trudnej przyjaźni, szkicem do portretu psychologicznego Kantora, opowieścią świadka artystycznych akcji – relacją o sukcesach i ekscesach, wykładem o eksperymentalnym teatrze widzianym z zaplecza, wyznaniami aktora ulegającego tyranii inscenizatora – boga. (…) Zasadniczo myliłby się [jednak] ktoś, kto przeczytałby książkę Kantor od kuchni jako paszkwil i demaskację. Przeciwnie, Krzysztof Miklaszewski, rejestrując historię artystycznych wojaży, gromadząc anegdoty, tworzy wielowymiarowy konterfekt Kantora.

Wojciech LIGĘZA: Rewia awantur [w:] Wojciech Ligęza: Pod kreską. teksty z lat 1996–2013, Księgarnia Akademicka, Kraków 2013, s. 69, 71 (Krakowska Biblioteka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, t. 12

„

Elżbieta WOJNAROWSKA: (…) Przed nami Pańska nowa książka „Kantor od kuchni”…

Krzysztof MIKLASZEWSKI: Jest to jej drugie wydanie. I chociaż o popularności tej książki tytuł zadecydował tylko częściowo, on to właśnie wywołał kilka wspaniałych nieporozumień. Na przykład jedna z internautek długo zabiegała u mnie o egzemplarz. Kiedy jednak tylko dowiedziała się, że nie chodzi o unikatową książkę kucharską, natychmiast umilkła. Jestem więc dobrze przygotowany na czytelnicze reakcje [śmiech], zwłaszcza, że drugie wydanie jest jeszcze bardziej wypieszczone i zadowolić powinno najbardziej wyrafinowane… smaki. (…)

E.W.: Promuje Pan książkę i film o Kantorze. Nie można uciec od przynależności od tego artysty? Czy chciałby Pan nie być postrzegany przez pryzmat jego osobowości?

K.M.: Zrobiłem dużo,żeby nie być tak postrzeganym. Wiele Kantorowi zawdzięczam. Ale – on mnie… też. I myśmy sobie bez słów codziennie to mówili. Kochając się i nienawidząc, bo Kantor kochał i nienawidził jednocześnie . I mnie tego samego nauczył.
A tak naprawdę: Kantor był tylko pozornie (…) groźnym człowiekiem. Proszę tylko popatrzeć na jego oczy; są to oczy, które wiele wybaczają, a jeszcze więcej rozumieją. (…) A te słynne jego awantury, które dziś wszystkich fascynują, w książce przypominam tylko po to, bo miały nas wszystkich… mobilizować. To one przesłaniały nasze codzienne, życiowe „udawactwo”, (…) żeby oczyścić nas z obojętności. (…)

Między Kantorem a teatrem. Z Krzysztofem Miklaszewskim rozmawia Elżbieta Wojnarowska, „Kraków” 2012