Wybrane programy i cykle TV Krzysztofa Miklaszewskiego
Programy TV


Dwie ojczyzny Jerzego Kosińskiego (1989)
Przeplatana przykuwającymi uwagę spragnionej światowego kontaktu krakowskiej bohemy barwnymi opowieściami bohatera relacja z pobytu w Krakowie tego wybitnego intelektualisty polsko-żydowskiego, którego inteligencja i zmysł trafnej oceny rzeczywistości, to budujący nas jako polskich obywateli ponadczasowo przykład jedności duchowej dwóch narodów.


100 lat! (1991)
Unikatowy dokumentalny zapis wizyty Krzysztofa Miklaszewskiego w londyńskim mieszkaniu Edwarda hr. Raczyńskiego (1891–1993) – polskiego dyplomaty [ostatniego ambasadora II RP w Londynie], polityka emigracyjnego i pisarza, Prezydenta RP na Uchodźstwie. Zapis nie tylko niepowtarzalnej atmosfery domostwa, wypełnionego sztuką, ale i wyznania życiowego sędziwego polskiego patrioty w przeddzień 100-rocznicy Jego urodzin.


25-lecie MW2 w Magazynie Kulturalnym „Piątek” (1987)
Felieton wspomnieniowy o historii i znaczeniu w rozwoju polskiej muzyki założonego przez Adama Kaczyńskiego w roku 1962 krakowskiego zespołu Młodych Wykonawców Muzyki Współczesnej (stąd nazwa: MW2 = MWMW), złożonego z muzyków i aktorów, proponujących nieustannie na swoich koncertach wykonania, a często prawykonania wszystkich awangardowych muzycznych odkryć, często bulwersujących słuchaczy na całym świecie.
Cykle TV


Twarze Teatru (1974): Jerzy Trela
Jeden z pierwszych programów popularnego cyklu telewizyjnego Krzysztofa Miklaszewskiego lat 70. i 80., wielokrotnie emitowany na antenie Programu II, a potem Programu I TVP, odkrywczo prezentującego artystyczne początki kariery scenicznej Jerzego Treli, dziś – mitycznej postaci w Panteonie Polskiego Aktorstwa.


Niepokoje Stanisława Lema
(1977–1979) (5 odcinków)
5 odcinków filmowych gawęd bohatera cyklu – Stanisława Lema – pisarza i słynnego w całym świecie mistrza gatunku science-fiction. Pomysł, realizacja i prowadzenie: Krzysztof Miklaszewski.


Niesamowite opowieści Stanisława Hadyny (1980–1985)
10 inscenizowanych gawęd bohatera cyklu – Stanisława Hadyny – kompozytora i pisarza, twórcy i dyrektora artystycznego Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” – swoisty remake cyklu lat 70. Pomysł, redakcja, współautorstwo scenariusza i współprowadzenie: Krzysztof Miklaszewski.


Nie od razu Kraków zbudowano: Kiedy dzwoni Zygmunt (1977)
4 odcinki inscenizowanych gawęd historycznych bohatera cyklu: prof. dr. hab. Karola Estreichera – juniora – historyka sztuki i pisarza, założyciela i dyrektora Muzeum UJ. Pomysł, redakcja, współautorstwo scenariusza i współprowadzenie: Krzysztof Miklaszewski.


Moja muzyka: Zofia Niwińska (1984)
Rezultatem autorskiego współudziału (scenariusz i prowadzenie) w krakowskim cyklu Jerzego Kaszyckiego i Grzegorza Kościńskiego (redakcja i realizacja TV) (1982–1984 ) było 10 programów, odkrywających pasje muzyczne znanych ludzi świata nauki i kultury. Dobrym przykładem tego zamierzenia jest spotkanie studyjne z roku 1984 z ówczesną gwiazdą Starego Teatru w Krakowie – Zofią Niwińską.


Z wizytą u… Anny Dymnej (1986)
Autorski współudział (scenariusz i prowadzenie) w ogólnopolskim cyklu telewizyjnym nakazał Miklaszewskiemu odkrycie prawdziwych tęsknot Anny Dymnej – wtedy wschodzącej gwiazdy polskiego kina – która nie tylko nie zamierzała – jako obiecująca aktorka krakowskiego Starego Teatru – ani na chwilę – rezygnować ze swojej pracy na scenie, ale która postanowiła również angażować się w czynne uczestnictwo w życiu społecznym regionu i kraju.


Melpomena ’70: 10 portretów z Czechowem w tle (1988)
Jeden z 10 odcinków cyklu Krzysztofa Miklaszewskiego, sumującego osiągnięcia polskiego teatru lat 70. – „złotej” – zdaniem autora – „dekady” polskiej sceny. W przypadku przywołanego programu – Miklaszewski przypomina najciekawsze polskie inscenizacje dramatów Antoniego Czechowa (przede wszystkim: Jerzego Jarockiego) i budujące ich artystyczny sukces kreacje aktorskie (m.in. Ewy Lassek, Wiktora Sadeckiego, Edwarda Lubaszenki czy Jerzego Stuhra).


Twarze teatru pod 20 latach (1995–1996): Wojciech Pszoniak
8 programów „odświeżających” i aktualizujących twórczość sceniczną wybranej ósemki – bohaterów cyklu z lat 70. i zadających trudne pytania futurologiczne. Scenariusz, redakcja, autorstwo nowych dokrętek filmowych i prowadzenie rozmów „po latach”: Krzysztof Miklaszewski.


Na cenzurowanym (1991–1992): Daniel Olbrychski
6 studyjnych programów, przeprowadzonych w formie 3-rundowego pojedynku „bokserskiego”, którego zadaniem była nieschematyczna wymiana myśli przez zaproszonych do studia sparring-partnerów ze znaczącą dla polskiej transformacji personą ze świata sztuki – bohaterem programu. Scenariusz i prowadzenie dyskusji: Krzysztof Miklaszewski.